Siew zimowy ma wiele zalet.
Niektórzy ogrodnicy warzywni sadzą marchew na zimę / collage My, photo depositphotos.com, freepik.com
Jakie marchewki sadzić pod zimę, martwi wielu ogrodników warzywnych. Od tego zależy nie tylko jakość zbiorów, ale także ich czas. Jeśli wybierzesz odpowiednią odmianę i prawidłowo określisz czas siewu, wiosną możesz uzyskać wczesne, soczyste rośliny okopowe, które zachwycą świeżością i smakiem.
Znajomość specyfiki siewu ozimego pomaga uniknąć niepotrzebnych kłopotów i zapewnia stabilny wynik. Dowiedzieliśmy się, jak i kiedy sadzić marchewki pod zimą, aby zbierać warzywa w pudełkach.
Jakie marchewki sadzi się zimą
Jak wiadomo, siew ozimy zakłada, że sadzenie odbywa się późną jesienią. Ziemia powinna być na tyle chłodna, aby nasiona nie zaczęły kiełkować przed mrozem, ale odpoczęły do pierwszego ocieplenia.
Marchew posadzona w ten sposób wykiełkuje kilka tygodni wcześniej i wyda owoce lepszej jakości. Roślina nie będzie musiała aktywnie zwalczać chwastów na wczesnym etapie kiełkowania.
Wybierając jaką marchew posadzić pod zimę, warto skupić się na jej mrozoodporności i terminie dojrzewania. W tym celu takie odmiany będą dobrze dopasowane:
- „Nantsky”;
- „Chantanet”.
- „The Emperor”.
- „Amsterdam”.
Przejdźmy teraz do samego procesu, ponieważ wybór nasion to tylko połowa sukcesu.
Jak siać marchew w warunkach zimowych
Aby odnieść sukces, warto przestrzegać pewnych zasad siewu. Pomogą one uniknąć typowych błędów. Zacznijmy od tego, kiedy siać marchew pod oziminy.
Trzeba poczekać do późnej jesieni. Głównym wskaźnikiem jest średnia dzienna temperatura gruntu. Powinna ona wynosić około 4-6 stopni Celsjusza.
Wykonaj bruzdy o głębokości około 2-3 centymetrów. Jeśli gleba jest ciężka i zawiera glinę, bruzdy powinny mieć około 1-2 centymetrów. Pozostaw odległość około 20 centymetrów między rzędami.
Przeczytaj również:
Przed sadzeniem ważne jest, aby nie stosować świeżego obornika. W przypadku tej uprawy lepiej wybrać kompost lub nawóz fosforowo-potasowy.
Następnie należy ściółkować glebę, aby zmniejszyć ryzyko zamarzania, zjadania przez gryzonie i erozji wietrznej. W tym celu należy przykryć grządki lapnikiem, a w regionach północnych – agrowłókniną.
Wraz z nadejściem ciepła ściółka powinna być stopniowo usuwana, aby uniknąć nagłej zmiany temperatury. Jeśli kiełki są nierówne, można je dodatkowo dosiać.
