Chociaż różnice kulturowe mogą mieć znaczący wpływ, ogólnie społeczności ludzkie wykazują niemal identyczne tendencje.
Posiadanie jednego partnera na całe życie jest bardzo rzadkie u ssaków / fot. pxhere.com
Chociaż cudzołóstwo jest dość powszechne we współczesnym świecie, a zmiana kilku partnerów w ciągu życia stała się normą, ludzie są w rzeczywistości znacznie bardziej skłonni do monogamii, niż mogłoby się wydawać. Wynika to z nowego badania opublikowanego w czasopiśmie Proceedings of the Royal Society.
Autor badania, antropolog z Uniwersytetu Cambridge Mark Dybul, powiedział The Independent, że ludzie praktykują monogamię znacznie częściej niż inne naczelne.
„Istnieje Premier League monogamii, w której ludzie siedzą wygodnie, podczas gdy zdecydowana większość innych ssaków przyjmuje znacznie bardziej bezkrytyczne podejście do krycia” – powiedział, porównując swój system rankingowy dla gatunków monogamicznych do klasyfikacji drużyn piłkarskich.
Zauważył w szczególności, że ludzie często mają pełne rodzeństwo (tj. mają tego samego ojca i matkę), podczas gdy u większości innych gatunków jest to raczej rzadkość niż reguła.
W swoim badaniu naukowiec udowadnia to na podstawie danych genetycznych z pochówków z epoki brązu w Europie i neolitycznych stanowisk w Anatolii. W sumie jego badanie obejmuje ponad sto różnych społeczności ludzkich.
Badanie wykazało, że 66 procent rodzeństwa u ludzi to pełne rodzeństwo. Na tej podstawie Mark Dybul sklasyfikował ludzi jako siódmy najbardziej monogamiczny gatunek na naszej planecie.Dla porównania, bobry wyprzedzają ludzi pod względem monogamii z 73% pełnego rodzeństwa. Z drugiej strony naczelne wędrują na dole listy gatunków monogamicznych: goryle górskie mają 6% pełnego rodzeństwa, szympansy mają 4%, a różne gatunki makaków mają od 2 do 1%.
Antropolog podkreślił, że jego badanie „mierzy monogamię reprodukcyjną, a nie zachowania seksne” w ogóle.
Inne wiadomości naukowe
Jak pisze My, naukowcy znaleźli 400-tysięczne dowody kontrolowanego używania ognia przez neandertalczyków w Anglii – ognisko, narzędzia krzemienne i rzadkie fragmenty pirytu, które prawdopodobnie służyły do rzeźbienia iskier.
Naukowcy nazywają to odkrycie najstarszym rozstrzygającym dowodem umiejętności rozpalania ognia, choć niektórzy eksperci uważają je za poszlakowe i wzywają do ostrożności.
